Aşk Bu Mudur Herkes İçin ?

Ben hiç sevmedim geceleri senden sonra... Geceler çok ağır geldi bana. Seni benden alan karanlık bir gece değil miydi zaten? Aslında seni bana veren de karanlık bir geceydi... Ama ben alışamadım işte gecelere senden sonra! Sen gittin; ben öksüz kaldım, yetim kaldım... Özellikle sabah uyandığım da pek bir yalnız hissediyorum kendimi. Yatağın sol tarafını hala boş bırakıyorum... Kokun kaldı mı bilmem! Ama ben hala giydiğin t-shırt'ü koklayıp, seni içime çekiyorum defalarca. Ve sözümü tuttum! Fotoğraflarımız süslüyor şimdi boş duvarları... Her gece yattığım da uzun uzun bakıyorum gözlerine! Yalnızlık üşütmüyor yemin ederim... Ama seni düşünmek, seni sensiz yaşamak; içimde yangınlar varken, bedenimi karlar üzerinde üşütmeye mahkum ediyor! Sen sevmezdin, erkek ağlamaz derdin... Ağlamıyorum yemin ederim! Ama bazen içimden öyle bir parça kopuyor ki; dizleri üzerine düşen bir çocuk gibi ağlıyorum ''Sen'' diye... Dizlerim değil, kalbim acıyor meleğim! Arıyorum her yer de seni... Bazen soruyorum, bazen isyan ediyorum! Ama asla pişmanlık hissetmiyorum... Canımı yakıyorsun, ben ona bile şükrediyorum. Ya seni hiç tanımasaydım ? Asıl pişmanlık bu olurdu benim için! Özür dilerim bir tanem... Ben senin için ölmedim! Ama senin için yaşamayı göze alacak kadar çok sevdim... Hatıraların la, kokunla dolu bir gece benim için. Huzurla, sevgiyle dolu bir gece olsun senin için... 

Özgürlüğüm için İlk Adım

Aslında ilk defa Türkiyede rahat yaşamak için özgürlüğüm için bu gün ilk adımımı attım.Biraz korku biraz heyecan biraz mutluluk.Aslında bütün duygulardan vardı.Neyden mi bahsediyorum. Hani size ilk yazımda bahsettiğim belgesel var ya ona gittim. Aslında daha çok lezbiyenler vardı. Gaylere fazla rastlayamadım taş çatlasın 4-5 tane onları da ben tanıyorum.Aaa nasıl unuturum sex yapmaya geldiğinde eğlenmeye geldiğinde hemen geliyorlar.Bu sefer ne oldu neyden korktunuz? Sex yoktu eğlence yoktu.Hayatın gerçek yüzü ta kendisi vardı tüm çıplaklığıyla.Kendimi ilk defa rahat ettiğim yerdi orası.Bir an keşke dedim benim ailemde orada olsaydı benim hak ve özgürlüklerimi savunsa benimle birlik de destek verseler bu yola.Olsun ben bu yolda tek başımada yeterim kendime.
     Aslında belgeseli izlerken zor tuttum kendimi ağlamamak için.Fazla duygusal bir insan değilim.Öyle algılamayın beni ama ben oradaki ailelerin inançını inadını desteğinı gördümde mutlulukdan gözlerim doldu biraz.Tek benim değil bence herkesin ki dolmuştur. Orada Gay Lezbiyen Travesti Transseksüelin haklarını savunmak için oradalardı.Ben de kendim diğer insanların özgürlüklerini savunmak için oradaydım.Ama tek benim orada olmam bir şey ifade etmez.Türkiye de neredeyse bana göre 2 milyon eşcinsel varken ve eşcinsel adayı varken. O salonda 45 kişinin 20 kişisi eşcinseldi. Lafa gelince ben eşcinselim demeyi iyi bilen insanlar icraat neredeydi.Niye yoktunuz orada ? Neyden korktunuz? Ona buna sarkmayı sex yapmayı biliyorken korkmuyosunuzda niye şimdi korkuyosunuz?Evet bende korkuyorum inkar etmiyorum. Ailem öğrenirse öldürülmekten korkuyorum.Babamın gözlerinde her gün kendi ölümümü görüyorum.Ama gene buradayım.Ben yaşasamda ölsemde bir eşcinselim.Sevabım da günahımda kendi boynuma.Allah la benim aramda bunu sorgulamak kimseye düşmez asla...

 Bizimde bunlar gibi mutlu olma hakkımız yok mu ?

Kuşlar gibi özgür olma hakkımız yok mu ?